یک سوال مهمی که در زمینه صنعت پلاستیک وجود دارد این است که نایلکس‌ تجزیه­ پذیر و پلیمری چه تفاوتی با هم دارند؟

• یکی از انواع محصولات پلیمری پر مصرف در صنایع گوناگون نایلون‌ها یا نایلکس‌ها بوده که درصد کمی از آن ها نایلون زیست تخریب پذیر بوده درحالیکه نوع دیگری از آن ها وجود دارد که به طور کامل تجزیه می‌شوند.
• این نایلون ها کمک بزرگی به محصولات پلیمری کردند و به نوعی می توان گفت که نایلکس‌ تجزیه­ پذیر و پلیمری به طور کلی در ترکیب مواد اولیه و ویژگی های ساختاری با یکدیگر متفاوت می باشند. در این مقاله ی ازنو به بررسی این دو نایلکس می پردازیم.

نایلکس پلیمری چیست؟

• این دسته از پلیمرها از پلی ­اتیلن سنگین تشکیل شده­ اند. به منظور بهره ­وری بیشتر و برای ایجاد خواص ویژه در این مواد از پلی ­اتیلن سبک و مواد افزودنی نیز استفاده می­ شود. این نایلکس­ ها دارای ویژگی هایی از جمله شفافیت، انعطاف ­پذیری و دوخت­ پذیری بالا می ­باشد.
• این نایلکس­ ها در برابر فشار و تحمل بار مقاومت بالایی از خود نشان می­ دهند. از این نایلکس ­ها بیشتر برای جابه ­جایی مواد در فروشگاه ­ها استفاده می ­شود و همچنین می ­توان آن­ ها را به سه گروه نایلکس دسته موزی یا تقویتی، نایلکس دسته­ بندی و نایلکس دسته رکابی تقسیم بندی نمود. درصد کمی از این مواد در طبیعت تجزیه می ­گردند.

نایلکس تجزیه ­پذیر چیست؟

• به نوع جدیدی از نایلون­ ها که مواد اولیه ­ی آن­ها از پلیمر های گیاهی تولید شده باشد و قابلیت تجزیه­ پذیری بالایی داشته باشند، نایلکس ­های تجزیه­ پذیر گفته می ­شود. برای تولید این دسته از نایلکس ­ها پلیمر مورد نیاز را از ریشه و صمغ گیاهان تهیه می­ کنند و سپس آن را وارد چرخه ­ی تولید می­ کنند. به دلیل طبیعی بودن این پلیمرها، خطرات محیط زیستی کمتری این مواد برای طبیعت خواهند داشت.

 

• همچینین این مواد دارای مقاومت فیزیکی و کشسانی بالایی می ­باشند و همچنین می ­توان هرگونه عکس یا لوگویی را روی آن چاپ کرد. به دلیل تنوع بالای رنگ و طرح و همچنین ویژگی ­های متنوعی که این مواد دارند، می ­توان اذعان داشت که نیازهای مشتریان تا حدود زیادی برآورده می­ شود. این مواد را از نظر نوع مواد پلیمری به کار رفته، می ­توان به دسته تقسیم نمود که عبارتند از پلی­ لاکتیک اسیدها، ترموپلاستیک نشاسته و پلی هیدروکسی آلکانوات­ها.

 

• دسته­ ی اول پلی­ لاکتیک اسیدها یا PLA می ­باشد. این دسته از نوعی نشاسته تخمیری ساخته می­ شوند که این نشاسته ترکیبی از نیشکر، چغندر قند و ذرت می ­باشد. از جمله کاربرد این دسته در تولید فنجان ­های قهوه موجود در کافه ­ها می ­باشد که برای جلوگیری از نشت مایع، درون ظرف دارای پوششی از PLA می ­باشد.

• دسته­ ی دوم ترموپلاستیک نشاسته یا TPS می ­باشد. این دسته با گرما دادن نشاسته ایجاد می ­شود که نشاسته آن ترکیبی از مواد گیاهی با آب و روان ­کننده­ ها می­ باشد. این دسته برای بسته­ بندی پاکت ­های صندوق پستی و برای تهیه ­ی چنگال و ظروف یک بار مصرف استفاده می ­شود و  بیشترین حجم تولید را دارند.

 

• دسته­ ی سوم پلی هیدروکسی آلکانوات ­ها یا PHAs می ­باشد. این دسته از نظر ساختاری با دو دسته­ ی قبلی کاملا متفاوت می­ باشد. از تخمیر شکر یا مواد زائد یکسری باکتری ­ها تولید می ­شوند که این باکتری­ ها مواد اولیه ­ی PHAs خواهند بود. از این پلیمر در ساخت تجهیزات پزشکی به عنوان نمونه در تولید بخیه­ های پزشکی استفاده می ­شود و به نسبت دو نوع قبلی از آن ­ها استفاده کمتری در کارهای روزمره می ­شود.

 

تفاوت نایلکس‌ تجزیه­ پذیر و پلیمری

در این قسمت قصد داریم به تفاوت­ های نایلکس‌ تجزیه­ پذیر و پلیمری اشاره کنیم. همانطور که اشاره شد نایلکس­ های تجزیه­ پذیر به محیط زیست آسیبی نمی­ رسانند و در واقع دوستدار طبیعت می ­باشند، در حالی که نایلکس­ های پلیمری سبب آلوده شدن محیط زیست می ­شوند.  

• از دیگر تفاوت های نایلکس‌ تجزیه­ پذیر و پلیمری می توان اشاره کرد که نایلکس­ های پلمیری در دماهای بالا و دماهای خیلی پایین (نزدیک به نقطه انجماد) مواد سمی (به نام دیوکسین) از خود منتشر می ­کنند که این مواد سرطان­زا بوده و برای انسان بسیار مضر می­ باشند.
• همچنین در صورت تماس نایلکس ­های پلیمری با مواد غذایی بالای 40 درجه، ماده شیمیایی و تلخی به نام استایرن از خود خارج می ­کنند که سرطان­ زا می ­باشد. در حالی که ترکیبات به کار رفته در نایلکس ­های تجزیه ­پذیر در دماهای بالا و پایین هیچگونه واکنش شیمیایی نخواهند داشت.
• نایلکس­ های پلیمری و تجزیه­ پذیر از مواد اولیه متفاوت با یکدیگر تشکیل شده اند. مواد اولیه نایلکس ­های پلیمری از فرآورده­ های نفتی تهیه می­ شود در حالی که مواد اولیه نایلکس ­های تجزیه­ پذیر هیچگونه ارتباطی با مواد اولیه ندارند. در فرایند تولید نایلکس­ های تجزیه ­پذیر مصرف انرژی کمتری نسبت به نایلکس­های پلیمری می­شود.