5 پیشنهاد برای توسعه صنعت بازیافت ضایعات

5 پیشنهاد برای توسعه صنعت بازیافت ضایعات

بازیافت فرآیندی است که طی آن ضایعات مختلف جمع آوری شده و بعد از پردازش های متعدد به محصولات جدید تبدیل می شوند.  این کار قطعا یک فرصت ویژه برای تولیدکنندگان مواد خام در کشورهای در حال توسعه است تا به تحقیق و توسعه مواد و محصولات جدید و مبتنی بر فناوری‌های سازگار با محیط […]

توسعه صنعت بازیافت ضایعات
  • بازیافت فرآیندی است که طی آن ضایعات مختلف جمع آوری شده و بعد از پردازش های متعدد به محصولات جدید تبدیل می شوند.  این کار قطعا یک فرصت ویژه برای تولیدکنندگان مواد خام در کشورهای در حال توسعه است تا به تحقیق و توسعه مواد و محصولات جدید و مبتنی بر فناوری‌های سازگار با محیط زیست روی آورند و به توسعه صنعت بازیافت ضایعات کمک کنند.
  • این عمل باعث حفظ بسیاری از منابع مورد استفاده ی انسان مانند منابع انرژی شده و از به کاهش آلودگی محیط زیست کمک می کند.

توسعه صنعت بازیافت ضایعات

پیشنهادها برای توسعه صنعت بازیافت ضایعات

  • تعداد کثیری از کشورها به موفقیت های چشمگیری در این حوزه رسیده اند درحالیکه برخی کشورها با ضعف های فراوانی روبرو هستند.
  • صنعت بازیافت در ایران، جدا از سطح آگاهی پایین افراد نسبت به صنعت بازیافت و لزوم فرهنگ‌سازی برای آن، حاوی نقاط ضعف متعددی است. مهم‌ترین نقاط ضعف و مشکلاتی که این صنعت در ایران با آن مواجه است، پایین بودن میزان بازیافت و پایین بودن سطح تکنولوژی و فناوری و تجهیزات برای انجام این فرآیند است. به همین دلیل در این مقاله ازنو پیشنهادهایی برای توسعه این صنعت ارائه داده ایم.

1) استفاده از علم اقتصاد رفتاری 

  • یکی از پیشنهاداتی که در زمینه تفکیک و بازیافت ضایعات وجود دارد استفاده از علم اقتصاد رفتاری است. این کار باعث کاهش ناهمواری در مسیر توسعه صنعت بازیافت می شود. در حقیقت اقتصاددانان تاثیر علم این فرآیند را با ترکیب کردن علم اقتصاد و روان شناسی بر روی رفتار مردم نشان دادند. زیرا همانطور که از اسمش پیداست؛ این کار مربوط به رفتار افراد است.
  • یکی از اهداف اقتصاد رفتاری در زمینه زباله و بازیافت، کاهش زباله و همچنین تفکیک زباله در مبدا است. انجام چنین فرآیندی برای کشور ما بسیار ضروری است. استفاده از افراد متخصص در این حوزه می تواند نتایج کارآمدی را رقم بزند.

2) استفاده از شیوه های مختلف آموزشی

  • امروزه تکنولوژی در سرتاسر جهان رشد کرده است و وجود گوشی های هوشمند و شبکه های اجتماعی امکان ارائه آموزش و اطلاعات را مهیا کرده است. درصورتیکه زیرساخت های فرهنگی این کار به خوبی ایجاد شود؛ کودکان و نوجوانان بهترین گزینه ها برای انتقال و ایجاد این فرهنگ هستند و از طریق آن ها می توان سطح فرهنگ و اطلاعات را در خانواده های مختلف بالا برد.

3) الگو برداری از تجارب کشور های موفق

  • کشورهای مختلفی هستند که از ضایعات تولید شده ی خود و حتی گاهاً از ضایعات وارداتی نهایت استفاده را می برند. مانند کشورهای ژاپن، سوئیس، کانادا و استرالیا. به همین دلیل پیشنهاد می شود که از تجارب آن ها الگوبرداری کنیم و سعی کنیم به حوزه بازیافت بیشتر بها دهیم و بیشتر به آن بپردازیم.

4) حمایت از طرح های پژوهشی و پایان نامه های دانشگاهی مرتبط

  • عدم ارتباط بین صنعت با دانشگاه یکی از نقاط ضعف کشور ما است. اگر بخواهیم واقع بینانه نگاه کنیم باید بگوییم که از تحقیقات و پژوهش های دانشگاهی در صنعت استفاده نمی شود و معمولاً نتایج صنعتی، تحقیقاتی و یا اکتشافی آن ها بلا استفاده می ماند، درحالیکه هزینه های سنگینی برای تربیت این نیروهای متخصص در دانشگاه ها پرداخته می شود.
  • در برخی از کشورهای پیشرفته صنعتی ارتباط خوبی بین صنعت و دانشگاه برقرار است و به همین علت پیشرفت کرده اند. در حوزه بازیافت هم پیشنهاد می شود سازمان مدیریت ضایعات و مسئولین مربوطه به این ارتباط توجه بیشتری داشته باشند.

5) وضع قوانین جدید

  • برای مدیریت ضایعات و توسعه صنعت بازیافت نیاز به وضع قوانین جدید است که بتواند با شرایط جامعه هم همخوانی داشته باشد و افراد مختلفی را درگیر کند. همچنین دولت می تواند قوانینی براساس معافیت های مالیاتی برای شاغلین در این حوزه درنظر بگیرد و به برداشتن موانع احداث کارخانه های بازیافت کمک کند.

سخن آخر

  • در بسیاری از کشور‌های جهان صنعت بازیافت سودآوری چندانی ندارد و افراد تمایل به فعالیت در این صنعت ندارند و صرفاً به دلایل محیط زیستی این صنعت را توسعه می دهند؛ به همین علت در تعداد کثیری از کشور‌ها قوانینی برای تسهیل کار فعالان این صنعت در نظر گرفته می شود که ازجمله این قوانین معافیت فعالان این صنعت از مالیات است.
  • درحال حاضر در کشور ما قوانین حمایتی برای این صنعت تصویب نشده است و مانند دیگر صنایع مالیات از آن ها گرفته می‌شود. بدین صورت فعالان بخش خصوصی تمایل چندانی به حضور در صنعت بازیافت ندارند و درنهایت آسیب‌های این بی‌انگیزگی به محیط زیست و زندگی افراد وارد می‌شود.
  • براساس آمارها نرخ بازیافت در ایران بین 15 الی 26 درصد بوده در حالیکه در سایر کشورها این نرخ بین 50 تا 66 درصد است. ما در مجموعه ازنو زیرنظر گروه صنعتی طب پلاستیک با بهره گیری از دانش و تجربه بروز کشورهای ممتاز در صنعت بازیافت ضایعات پلاستیکی سعی می کنیم همواره از راهکارهای نوین و تخصصی مناسب استفاده کنیم؛ تا با انجام بازیافت در حفظ و نگهداری کره زمین سهیم باشیم.

موضوعات مرتبط با این مقاله مطالعه کنید
موضوعات مرتبطی برای نمایش وجود ندارد
}
نظر خود را ارسال کنید